Ստեղծագործական աշխատանք

                 

   Թափառական Անուշը  

Անուշ» պոեմի վերլուծություն – Սոնա Բալայան

Թափառական Անուշը փողոցից փողոց ՙլացակումած ման էր գալիս և երգում  Կոմիտասի Հորովել և Անտունի երգերը.

Սիրտս նման է էն փլած տներ,
Կոտրեր գերաններ, խախտեր է սներ,
Բուն պիտի դնեն մեջ վայրի հավքեր:
Երթամ՝ ձի թալեմ էն ելման գետեր,
Ըլնիմ ձկներու ձագերացն կեր:
                Ա՜յ, տո լա՛ճ տնավեր:
Սև ծով մը եմ տեսե, սիպտակն էր բոլոր,
Ալին կզարներ, չէր խառնի հիրոր:
Էն ո՞րն է տեսե մեկ ծովն երկթավոր,
Անտունի սիրտն է պղտոր ու մոլոր:
Ա՜խ, իսկի մի՛ լնիք սրտիկ սևավոր:
                Ա՜յ, տո լա՛ճ տնավեր:
Անուշը կորցրել էր ամեն ինչ և տունը ,և հարազատներին:
Կոմիտասի երգերի մեջ Անուշը գտնում էր սփոփանք և կարոտ: Քաղաքի մարդիկ հավաքվել էին Անուշի շուրջ և սփոփում խեղճ աղջկան:

Добавить комментарий

Ваш e-mail не будет опубликован. Обязательные поля помечены *